Σελίδες

blacklemon web radio

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

H ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΡΙΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ ΤΟΥ TENNESSEE WILIAMS

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 9.45 Μ.Μ.
ART BAR Nouvelle Decadence
Εμανουήλ Μπενάκη 87 Εξάρχεια

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 2106412216 - 6957217321 - 6996594731 - 6947931200 - 6945553408

H ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
ΤΡΙΑ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ ΤΟΥ TENNESSEE WILIAMS
ΩΡΕΣ ΕΝΑΡΞΗΣ: 10.00 μ.μ.

1o μονόπρακτο:"Αδέσμευτη"
Γκλόρια:Μικαέλα Ζούστη
Μητέρα:Χριστίνα Λιόγαρη

2ο μονόπρακτο:"Σκοτεινό δωμάτιο"
Κα Ποτσόττι:Χριστίνα Λιόγαρη
Δεσποινίς Μόργκαν:Μαργαρίτα Κωσταντοπούλου

3ο μονόπρακτο:"Χαιρετίσματα απο την Μπέρθα"
Μπέρθα:Κατερίνα Bούρτση
Γκόλντι:Μαργαρίτα Κωσταντοπούλου
Λένα:Μικαέλα Ζούστη

Σκηνοθεσία: Μικαέλα Ζούστη Μαργαρίτα Κωσταντοπούλου

Ο Tenessee Williams (26 Μαρτίου 1911-25 Φεβρουαρίου 1983), φιλολογικό ψευδώνυμο του Thomas Lanier Williams, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς θεατρικούς συγγραφείς, μαζί με το σύγχρονό του, Άρθουρ Μίλλερ. Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Νέα Ορλεάνη, όπου και άλλαξε το όνομά του από την πολιτεία καταγωγής του πατέρα του. Έγραψε ποιήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα και παιχνίδια, ιστορίες και μυθιστορήματα. Κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1948 για το "Λεωφορείο ο Πόθος" και το 1955 για τη "Λυσσασμένη Γάτα". Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες, ενώ αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλείς παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Ο Τένεσι Ουίλιαμς είχε επιρροές από τον Άντον Τσέχωφ, τον Αύγουστο Στρίντμπεργκ και άλλους συγγραφείς. Συνήθης φυσιογνωμία στα έργα του είναι η ηρωίδα στα όρια της παράνοιας, με καθαρές επιρροές από τη ζωή της αδερφής του, Ρόουζ. Στα έργα του παρουσιάζεται μια κοινωνία που συγκινείται ακόμα από παράλογες επιθυμίες κομψών τρόπων , ψευδαισθήσεις πολυτελείας, και αριστοκρατικές συνήθειες μιάς εποχής που χάθηκε οριστικά με το τέλος του 19ου αιώνα, μιας κοινωνίας που βασανίζεται επίσης από σεξουαλικά προβλήματα και από αδυναμία να εκφράσει άμεσα και απλά τα πιο στοιχειώδη συναισθήματα. Στον κόσμο του τότε αμερικάνικου νότου - αλήθεια πόσο ξαναγίνεται επίκαιρο είναι και στις μέρες μας με την ανάπτυξη ενός νέου κοινωνικού συντηρητισμού ο οποίος εμπεριέχει ακόμα και ξεκάθαρα ρατσιστικά στοιχεία για συγκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας – έτσι όπως τον έβλεπε και τον ένιωθε ο Ουίλιαμς κάθε επιθυμία να βρεθεί μία φυσιολογική διάσταση ζωής συντρίβεται πάνω στο τείχος της έλλειψης κατανόησης! Στο έργο του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα το όνειρο έρχεται συνεχώς αντιμέτωπο με την πραγματικότητα προκαλώντας αντιδράσεις παραισθήσεων και τρέλλας! Στις μέρες μας θεωρείται μαζί με τον Άρθουρ Μίλλερ ως οι δύο κορυφαίοι θεατρικοί συγγραφείς που έδωσε η αμερικάνικη λογοτεχνία στον κόσμο τον 20ο αιώνα!

Aγωνία μπροστά στον θάνατο..Αγωνία μπροστά στη ζωή...Άνθρωποι μόνοι που προσπαθούν απελπισμένα να επικοινωνήσουν με τους άλλους,
αλλά κ με τους εαυτούς τους...Σχέσεις μητέρας-κόρης..Συγκρούσεις διαφορετικών γυναικείων ψυχολογιών..Αρρωστημένα σώματα
καταπνιγμένων αναγκών που ποτέ δεν εκδηλώθηκαν..Απωθημένα που ποτέ δεν έγιναν πράξη,πιέζουν να πραγματωθούν βίαια...
Το αδιέξοδο τελικά οδηγεί σε όνειρα.Και ο κόσμος του Τένεσι Ουίλιαμς είναι απεγνωσμένα ονειρικός...

Τα τρία αυτά μονόπρακτα έχουν ως κύριο άξονα-θέμα τους το απραγματοποίητο όνειρο..προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ δύο κόσμων:στον πραγματικό κ στον φαντασιακό(φανταστικό)..δηλαδή σ αυτόν που είναι κ σ αυτόν που θέλουν να πιστεύουν οτι είναι..Η Αδέσμευτη προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεφύγει απτα δεσμά της ενώ στην ουσία ξέρει οτι δεν μπορεί..όσο κ αν την προσγειώνει η μητέρα της,αυτή αντιστέκεται γνωρίζοντας βαθιά μέσα της ότι θα είναι "δεσμευμένη για πάντα"..η Κα Ποτσόττι προσπαθεί να πείσει την Δεσποινίς Μόργκαν ότι αγνοεί τι κάνει η κόρη της στο σκοτεινό δωμάτιο ενώ στην ουσία ξέρει τι ακριβώς γίνεται στο 'σκοτάδι'...Η Μπέρθα θέλει να πιστεύει ότι κάποτε θα γίνει καλά κ οτι θα πάει να συναντήσει τον Τσάρλι της ενώ στην ουσία ξέρει οτι θα 'φύγει' σύντομα .."όταν φύγεις, φεύγεις κ δεν γυρνάς ποτέ"...αυταπάτες κ ανάγκη για όνειρο ενώνουν όλες τις ηρωίδες των μονόπρακτων τουTennessee Williams μήπως μας θυμίζουν κάτι απ τον εαυτό μας?..αλήθεια ποιός μπορεί να ζήσει τη ζωή του χωρίς να αντλήσει ζωή απ τα όνειρα?..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου