7 - 30 Οκτωβρίου
Παρουσιάζεται έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη με τίτλο "Alcohol
Η ανάγκη της προσέγγισης του εικαστικού έργου μέσω ενός κειμένου, είναι αναμφίβολα μια υπόθεση δύσκολη. Πληθώρα σελίδων γράφονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο με σκοπό να εξηγήσουν τον λόγο ύπαρξης, αναγκαιότητας και αξίας καλλιτεχνικών εκφράσεων.
Από μόνο του εμπεριέχει την παγίδα κατάθεσης απόψεων, που είναι προϊόντα εποχιακών τάσεων, περιχαρακωμένης αισθητικής, ανθρώπων που άλλα λένε-άλλα κάνουν και μέσω αυτής της διαδικασίας στηρίζουν ένα εγώ, επίπλαστο, καιροσκοπικό, διανοοουμενίστικο, ξεχνώντας ότι η προσέγγιση με την τέχνη χρειάζεται ψυχραιμία, βαθειά γνώση, απλότητα και τιμιότητα.
Η ταχύτητα με την οποία τα τελευταία χρόνια παράγονται στρατιές ολόκληρες από καλλιτέχνες, η παράμετρος που αφορά το εμπόριο της τέχνης με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το καλλιτεχνικό έργο σαν μετοχές ενός ιδιότυπου πλην όμως σαφούς χρηματιστηρίου, με μοναδικό σκοπό το οικονομικό κέρδος και μόνο, είναι πράγμα υπαρκτό και για πολλούς, θεμιτό σε μια ελεύθερη κοινωνία ενηλίκων.
Βασιζόμενο το εμπόριο αυτό, στην ονομαστική υπεραξία, η οποία σε συγκεκριμένες χρονικές και συγκυριακές περιόδους αποφέρει μεγάλα οικονομικά κέρδη, πρεστίζ και συμμετοχή σε μία κοινωνικο-πνευματική ελίτ, αυτισμού και αλληλεξάρτησης, αναρωτιέμαι πόση δύναμη κρύβει τελικά η ημιμάθεια και ο καιροσκοπισμός, στους περιβάλλοντες και συμμετέχοντες του εμπορίου της τέχνης. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πρωτίστως οι καλλιτέχνες που βιάζονται και θαμπώνονται στην θέα των χρημάτων και της κατά την γνώμη μου, με ημερομηνία λήξης αντιμετώπισής τους ως πνευματικούς ταγούς και τους κατατάσσω στον χώρο του εμπορίου από την στιγμή που στα έργα τους αναρτούν τιμή.
Οι γκαλερίστες δευτερευόντως, που σε μεγάλο βαθμό δεν αγαπούν την τέχνη αλλά τους καλλιτέχνες-αγωγούς κερδών, και τέλος οι επιμελητές και κριτικοί όπου με μικρή συμμετοχή τους σε αυτό που λέμε σπουδή, με βιασύνη και επιπολαιότητα περιοδικού ποικίλης ύλης και μόδας, επιχειρηματολογία αλληλοσυγκρουόμενων, αντιφατικών, δυσνόητων και ανόητων θεωρημάτων, δημιουργούν ένα κοινό, που αρχίζει να τους μοιάζει ακόμα και στην εξωτερική τους εμφάνιση.
O Βασίλης Καρακατσάνης ανήκει στην γενιά των καλλιτεχνών που μεγάλωσαν και άρχισαν να δημιουργούν στην μεταβατική περίοδο της δεκαετίας 80-90. Η ζωγραφική του είναι με συνέπεια και συνέχεια προϊόν αυτόνομης και αυτοδύναμης πνευματικής έρευνας.
Όλα τα χρόνια που ζωγραφίζει, είναι σαν να παρατηρεί και να καταγράφει από κάποια απόσταση την ζωή μας, ενώ το προκλητικό είναι, η απόλυτη συμμετοχή του στα δρώμεν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου